Het is voor mij goed geweest om in contact te komen met lotgenoten.
Het voortdurend moeten plassen heeft op mij een enorme invloed gehad. Autorijden of gewoon lekker winkelen was er vaak niet meer bij. Zelfs in de nacht ging het door. Ik was oververmoeid. Mijn huisarts erkende mijn klachten niet. Er blijken maar weinig huisartsen te weten van het bestaan van Interstitiële Cystitis. Bij een steeds terugkerende blaasontsteking die niet overgaat met antibiotica, zou er echter wel een belletje moeten gaan rinkelen. Nu IC bij mij is vastgesteld weet ik eindelijk waar alle narigheid vandaan kwam. Het beheerste mijn hele leven totdat ik het ICP ontdekte. Het ICP draagt ook bij aan het verminderen van mijn stress omdat ik er met lotgenoten open over te praten. Over de ziekte en de gevolgen hiervan wordt ook veel informatie verstrekt om je verder te helpen. En als het echt tegenzit hebben ze een luisterend oor en dat helpt echt.
